Alaska – stan Stanów Zjednoczonych w północno-zachodniej części Ameryki Północnej, będący enklawą Stanów Zjednoczonych.
W drugiej połowie XIX w. należące do Rosji tereny Alaski zostały odsprzedane Stanom Zjednoczonym. Traktat został podpisany po długich negocjacjach w nocy 29/30 marca 1867. Transakcję wartą 7,2 mln dolarów zawarł w imieniu Rosji baron Edward de Stoeckl, a w imieniu Stanów Zjednoczonych William Seward, który już dużo wcześniej zabiegał o zakup tych terenów. Traktat został ratyfikowany przez Senat Stanów Zjednoczonych 9 kwietnia 1867, Izba Reprezentantów 14 lipca 1868 uchwaliła wyasygnowanie pieniędzy.
Alaska graniczy od wschodu z Kanadą, a od zachodu, przez Cieśninę Beringa, z Rosją. W krajobrazie Alaski dominują góry oraz wyżyny i liczne stożki wulkaniczne. Do terytorium Alaski należą tez Aleuty. Alaska ma największą powierzchnię spośród wszystkich stanów Stanów Zjednoczonych oraz najmniejsza gęstość zaludnienia . W odróżnieniu od większości stanów Alaska nie dzieli się na hrabstwa, lecz okręgi (borough). Obecnie zostało utworzonych 19 okręgów.
Powierzchnia stanu jest górzysta. Na południu znajdują się góry Alaska z najwyższym szczytem Ameryki Północnej – Denali (McKinley, 6194 m n.p.m.), Góry Świętego Eliasza (Góra Świętego Eliasza, 5489 m n.p.m.), Góry Wrangla (Mount Bona, 5044 m n.p.m.), na północy Góry Brooksa (Michelson, 2816 m n.p.m.). 20 szczytów i wierzchołków położonych powyżej 4400 m n.p.m. W środkowej części stanu płaskowyż jest rozcięty dolinami rzek, natomiast wzdłuż wybrzeża występują niziny. Linia brzegowa jest bardzo dobrze rozwinięta. Składają się na nią liczne półwyspy (Alaska, Kenai) i przybrzeżne wyspy (Aleuty, Archipelag Aleksandra, Kodiak, Nunivak, Wyspa Świętego Wawrzyńca, Wyspy Pribyłowa). Obszar ten jest aktywny sejsmicznie, a wiele szczytów gór to czynne (m.in. Pavlof, Iliamna) i wygasłe wulkany.